ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਦੁਖੁ ਨਾ ਪਾਵੈ ਕੋਈ॥ ਜੋ ਭੀ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੇ ਦੁੱਖ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ। Who lives in harmony with Guru's Will, shall never feel hardships in life! |
ਦੁਕਾਲੰ ਪ੍ਰਣਾਸੀ ਦਇਆਲੰ ਸਰੂਪੇ।। ਸਦਾ ਅੰਗ ਸੰਗੇ ਅਭੰਗੰ ਬਿਭੂਤੇ ।। You are the Destroyer of hard times & Embodiment of Mercy. You are Ever present with all, You are the Indestructible & Glorious, O Lord! |
ਭਵਜਲਿ ਡੂਬਤ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾਢੈ।। ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਟੂਟਾ ਗਾਢੈ।।२।। The True Guru saves the drowning being from terrifying world-ocean. He reunites those who were separated for countless incarnations!।। 2।। |
ਮਨ ਮੇਰੇ ਕਰਤੇ ਨੋ ਸਾਲਾਹਿ।। ਸਭੇ ਛਡਿ ਸਿਆਣਪਾ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ।। O my mind, praise the Creator. Give up all your clever tricks, and fall at the Feet of the Guru! |
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤੇਰੀ।। ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਹੋਵੈ ਪਰਮ ਗਤਿ ਮੇਰੀ।। The world of your Bani, Lord, is ambrosial nectar. Hearing it again and again, I am elevated to the supreme heights! |
ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜੋ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੈ।। ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਉਹ ਹੈ, ਜੋ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿੱਚ ਸੁਰਤਿ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। He alone is a Brahmin, who contemplates God. |
ਲੇਖੈ ਕਤਿਹ ਨ ਛੂਟਿਐ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਭੂਲਨਹਾਰ।। (ਅੰਗ - ੨੬੧) ਜੀਵ ਖਿਨ-ਖਿਨ ਭੁੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜੇ ਲੇਖਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੀ ਇਸ ਭਾਰ ਤੋਂ ਸੁਰਖ਼ਰੂ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ। By the account of our deeds, we can never be liberated; one makes mistakes each and every moment. |
ਵਿੱਦਿਆ ਵੀਚਾਰੀ ਤਾਂ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ।। (ਅੰਗ - ੩੫੬) ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਭਲਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਸਮਝੋ ਕਿ ਉਹ ਵਿੱਦਿਆ ਪਾ ਕੇ ਵਿਚਾਰਵਾਨ ਬਣਿਆ ਹੈ। Contemplating and reflecting upon knowledge, one becomes a benefactor to others. |
ਜੀਵਤ ਦੀਸੈ ਤਿਸੁ ਸਰਪਰ ਮਰਣਾ।। (ਅੰਗ - ੩੭੪) ਜੋ ਮਾਇਆ ਦੇ ਆਸਰੇ ਜੀਉਂਦਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਹੜਪ ਕਰੀ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। Who is alive, shall surely die. |
ਸਗੁਨ ਅਪਸਗੁਨ ਤਿਸ ਕਉ ਲਗਹਿ ਜਿਸੁ ਚੀਤਿ ਨ ਆਵੈ।। (ਅੰਗ ४०१) ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਸ਼ਗਨਾ ਦੇ ਸਹਿਮ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਚਿੰਮ੍ਬੜਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੇ ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਹੀ ਵੱਸਦਾ। Good and bad omens affect those who do not adorn Lord in mind. |